Zamiana wiader na szkolne podręczniki
W ramach inicjatywy „Czysta woda dla świata” Global Nature Fund i Kärcher zobowiązały się do poprawy jakości wody w krajach wschodzących i rozwijających się. Cel: Kompleksowe podejście do kwestii wody. W szkole we wschodnioafrykańskim Burundi, po raz pierwszy wykorzystane zostało urządzenie Kärcher do uzdatniania wody.
Kompleksowe podejście, od ścieków do wody pitnej
To był śmiały oraz spontaniczny pomysł. W końcu nabrał rozpędu. Zaczęliśmy w Winnenden w Szwabii i ponownie wylądowaliśmy w Afryce. Dokładnie we wschodnioafrykańskim państwie Burundi. Tutaj po raz pierwszy Kärcher zintegrował nowy model systemu uzdatniania wody WPC 120 UF w projekcie zapewnienia wody pitnej dla szkoły średniej w dzielnicy Gisozi w Burundi.
„Dotychczas głównie oferowaliśmy większe urządzenia wykorzystywane m.in. w rejonach dotkniętych katastrofami naturalnymi. Początkowo na azjatyckim rynku pojawiło się zapotrzebowanie na mniejsze urządzenia do uzdatniania wody, których zadaniem było zapewnienie stałej poprawy jakości wody pitnej w gospodarstwach domowych. Dlatego zaczęliśmy używać tych urządzeń również w projekcie poprawy jakości wody w ubogich krajach”, wspomina Carolin Häfner, specjalista ds. korporacyjnych Kärcher. Od dziewięciu lat, we współpracy z Global Nature Fund (GNF), zarządza różnymi projektami dotyczącymi wody. W 2012 roku wspólnie stworzyliśmy inicjatywę „Czysta woda dla świata”.
W Kolumbii oraz Meksyku we współpracy z lokalnymi społecznościami, stworzyliśmy tereny podmokłe, czyli tak zwane zielone systemy filtrów do ekologicznego oczyszczania ścieków. Od 2019 r. środki są przekazywane również na budowę studni wody pitnej. Teraz dzięki systemowi uzdatniania wody WPC 120 UF po raz pierwszy produkt Kärcher, a tym samym nasze techniczne know-how i specjalistyczna wiedza, zostały w zintegrowany sposób wykorzystane w celu zapewnienia kompleksowego wsparcia w przypadku braku wody pitnej– w Burundi, w Afryce Środkowej. Premiera, która rzuciła Carolin Häfner nowe wyzwania: „Zazwyczaj wybór projektów, które wspieramy finansowo są w małej grupie uzgadnianie z GNF. Po raz pierwszy zaangażowani byli również koledzy z działu zarządzania produktem i inżynierii zastosowań. Ponadto musieliśmy zająć się logistyką i sposobem uruchomienia instalacji w Burundi”.
Uzdatnianie wody bez elektryczności
Szkoła średnia w centralnej Burundi, w okręgu Gisozi, w prowincji Mwaro idealnie pasowała do naszego pilotażowego projektu. Niedawno powstała tam wodna infrastruktura z rynnami i zbiornikiem na wodę deszczową o pojemności 5 000 litrów. Zebrana woda jest przefiltrowywana i trafia do ogólnie dostępnego miejsca, gdzie można umyć ręce. Wyposażenie stanowi osiem kranów. Również w dwóch toaletach - jednej dla chłopców i dla dziewcząt - zamontowano po dwa krany i podłączono wodę.
W celu poprawy jakości wody w listopadzie 2021 roku zainstalowany został system uzdatnia wody WPC 120 UF Kärcher. Instalacja nie jest zasilana energią elektryczną – jest to podstawowy wymóg w krajach takich jak Burundi, gdzie dostawy energii mają ograniczony zakres. Czterostopniowy system filtracji, składający się z filtra cząstek, filtra z aktywnym węglem i membrany ultra-filtracyjnej, usuwa zarazki, chlor, metale ciężkie i inne osady, pozostawiając w wodzie substancje mineralne. Do prawidłowego działania instalacji niezbędne jest ciśnienie wynoszące 1,5 bara. Aby ciśnienie miało odpowiednią wartość, zbiornik wody musi mieć wysokość około 15 metrów.
Pomoc na wyciągnięcie ręki
Od 2018 r. w Burundi dzięki współpracy GNF i Kärcher zrealizowano w sumie trzy projekty zapewniające wodę pitną w różnych szkołach, a w internacie dla dziewcząt zainstalowano zielony system filtrów do oczyszczania ścieków. Thies Geertz doskonale rozumie co dla ludzi w biedniejszych regionach świata oznacza niezawodna instalacja zaopatrująca w wodę. Pracuje w GNF i od wielu lat ściśle współpracuje z organizacją pozarządową Biraturaba w Burundi, a także pełnił funkcję moderatora pilotażowego projektu uzdatniania wody.
„Państwo nie może zgromadzić środków na doprowadzenie wody do szkoły. Zapewniamy stałą pomoc w nagłych wypadkach” – dodaje wykwalifikowany biolog. Celem Geertza jest dalszy rozwój funkcjonowania organizacji pozarządowej i połączenie jej z kierownictwem, w celu promowania bezpośredniej zamiast izolowanej odpowiedzialności za regionalną pomoc. Efekt, jaki można osiągnąć, dzięki niewielkim nakładom umożliwiającym dostęp do czystej wody pitnej jest „zdumiewający”. Potwierdzają to również zdjęcia, nagrania i raporty, które Geertz otrzymuje od lokalnych mieszkańców.
Eddy Gahungu, który pracuje w Biraturaba dzieli się swoimi wrażeniami z biologiem. Jest odpowiedzialny za lokalną organizację w Gisozi, dlatego doskonale zna tamtejszych ludzi, jak również warunki, w jakich żyje około 250 uczennic i 150 uczniów. Jest w stałym kontakcie z nimi, nauczycielami oraz pozostałymi pracownikami szkoły, w celu omówienia potencjalnych usprawnień. Pracownik organizacji pozarządowej podkreśla, jak ważny jest ten projekt dla obiektu: „Instalacja wodna znacznie poprawia warunki sanitarne, a tym samym warunki życia i środowisko nauki uczniów”, wyjaśnia.
BURUNDI
Ten mały, śródlądowy kraj w Afryce Wschodniej został doświadczony na wiele sposobów: od dziesięcioleci boryka się z destabilizacją polityczną na skutek wojny domowej, próbami zamachu stanu oraz korupcją. Ponad połowa z 12 milionów mieszkańców cierpli z powodu głodu, a według agencji pomocowej Welthungerhilfe, zgodnie ze światowym indeksem głodu, mieszkańcy Burundi to najuboższy naród na Ziemi. Różne organizacje nieustannie donoszą o zbrodniach przeciwko ludzkości. Poza tym we Wschodniej Afryce, a także w Burundi można zaobserwować zmieniający się klimat. Około 100 000 ludzi uciekło ze swoich domów, ponieważ nasilające się powodzie coraz częściej niszczą uprawy.
Jakość życia uczniów takich jak Lionel Niyonkuru znacznie się poprawiła. 21-latek jest w szkole od czterech lat, a w przyszłym roku zakończy naukę w dziedzinie nauk społecznych. Dodaje, że w przeszłości zaopatrzenie w wodę było trudne, czasochłonne i niehigieniczne. „Czerpaliśmy wodę z małej rzeki, która znajduje się daleko stąd. Byliśmy wyczerpani noszeniem kanistra na głowie w drodze powrotnej do szkoły, która wiodła pod górę. Tutaj nie stanowi to wyjątku. W Rwezie, gdzie chodził do podstawówki, dostępny był tylko jeden kran, którym szkoła musiała dzielić się z setkami okolicznych gospodarstw domowych. Lionela szczególnie cieszą ostatnie wydarzenia. „Dzięki czystej wodzie możemy teraz zadbać o czystość w klasach, myć ręce i spłukiwać toalety. Poza tym w obliczu pandemii Covid-19 naprawdę pomaga nam to przestrzegać dobre praktyki w zakresie higieny”.
Jego koleżanka z klasy, Nadine Niragira, która również uczęszcza do szkoły od czterech lat, jest równie entuzjastycznie nastawiona do rezultatów projektu. „Woda zdecydowanie poprawiła jakość mojego życia. Zazwyczaj podczas nabierania wody na brzegu małej rzeki musieliśmy się ustawiać się w kolejce. Teraz nie mamy już problemów z dostępem do czystej wody pitnej, a co za tym idzie nie musimy też pokonywać dużych odległości”. Aby samotne pokonywanie długich dystansów nie było konieczne, Jean Bosco Manirakunda, dyrektor szkoły, zatrudnił nawet osoby do czerpania i przynoszenia wody. „Jednak teraz te osoby nie są już nam potrzebne, ponieważ w naszej szkole mamy wodę z kranu”, wyjaśnia. Dzięki temu projektowi nowym standardem w szkole stały się prawidłowa higiena, jak również w pełni sprawne urządzenia sanitarne w klasach i toaletach. W jej szkole uczniowie mogą w końcu skupić się na podstawowych kwestiach. Podsumowuje to Nadine Niragira: „Moim zadaniem w szkole jest nauczanie - a nie czerpanie wody.”
Zabezpieczenie instalacji wodnej jest najważniejsze
Aby w przyszłości możliwa była koncentracja wyłącznie na kwestiach związanych z edukacją, administracja szkoły i Biraturaba podejmują dalsze środki ostrożności, ponieważ niedobór wody to problem, który dotyka nie tylko szkoły. „W całym okręgu nie ma wodociągu, a mieszkańcy czerpią wodę ze studni lub wykorzystują wodę deszczową” – mówi Jean Bosco Habarugira, inżynier pracujący dla Biraturaba. Spośród 24 szkół w okręgu Gisozi, jedynie trzy posiadają dostęp do wody. „Jesteśmy w stałym kontakcie z GNF i innymi partnerami, aby zapewnić przyłącza wody umożliwiające zaopatrywanie również tych szkół w czystą wodę”, dodaje Eddy Gahungu, który jest odpowiedzialny za nadzorowanie oraz kontrolę projektu Kärcher dotyczącego wody.
Stało się to konieczne także dlatego, że w ciągu jednej nocy nieznani sprawcy częściowo uszkodzili zbiornik – dodaje dyrektor. „Po zajściu Biraturaba ogrodziła teren wokół zbiornika, a brama została zamknięta na kłódkę. Szkoła zatrudniła ochroniarza, którego zadaniem było zabezpieczenie kosztownej infrastruktury, jak również terenu całej szkoły” donosi Manirakunda. W przyszłości szkoła będzie odpowiedzialna za zarządzanie, zabezpieczenie oraz konserwację instalacji wodnej, jednak współpraca z pozarządową organizacją zachowa ścisły charakter. Celem jest zapewnienie, że szkoła założona w 1993 roku będzie mogła się rozwijać, a proces nauczania przejdzie do decydującej fazy, wyjaśnia dyrektor.
Kolejne zaplanowane projekty dotyczące wody pitnej
Carolin Häfner doskonale rozumie radość 400 uczennic i uczniów szkoły. Ponad rok po rozpoczęciu projektu, przebywając w Niemczech, ma teraz przed oczami uśmiechnięte buzie szczęśliwych dzieci z Burundi. Projekt pozwolił jej zyskać wiedzę i doświadczenie. „ Gdy siedzisz w biurze, nie zdajesz sobie sprawy z wysiłku, jakiego wymaga realizacja projektu. Nauczyłam się, że realizacja projektu wymaga dużo pracy, jak również koordynacji”. Zdęcia utwierdzają ją jednak w przekonaniu, że było warto. „Jeżeli tutejsza młodzież usłyszy: „Hura mamy nowy zlew!, spojrzą na Ciebie zdziwionym wzrokiem. Mieszkańcom Burundi towarzyszą inne uczucia, ponieważ ma to dla nich ogromne znaczenie. Dlatego właśnie tak lubię swoją pracę”.
Po pilotażowym projekcie zwieńczonym sukcesem, Kärcher planuje kolejne instalacje wodne w Burundi, a także innych krajach.
